.Άνοιξη 2009
.ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
.
ΓΙΑ ΤΟ 2o ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ
ΔΗΜΩΝ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
. ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΥ ΤΑΥΡΟΥ
"ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ"
.
— Να γίνεται προεπιλογή των ομάδων που θα συμμετάσχουν στο Διαδημοτικό, με σκοπό να διασφαλίσουμε την ποιότητα των παραστάσεων που θα παρουσιαστούν.
— Να υπάρχει η κατάλληλη ενημέρωση και διαφήμιση ( και οπωσδήποτε κοινή συνέντευξη τύπου των Δήμων που συμμετέχουν στο Φεστιβάλ ) για τις παραστάσεις που θα γίνονται, ώστε να πετύχουμε την μεγαλύτερη δυνατή προσέλευση του κοινού καθώς και την απαιτούμενη προβολή.
— Να υπάρχει η απόλυτη υποστήριξη και βοήθεια από την ομάδα που φιλοξενεί στο χώρο της τις υπόλοιπες θεατρικές ομάδες (σε οτιδήποτε μπορεί να χρειαστεί κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, αλλά και την ώρα που δίνεται η παράσταση).
— Μετά τη λήξη του Διαδημοτικού, να γίνεται μια απολογιστική συνάντηση - συζήτηση, στην οποία θα συμμετέχουν όλες οι ομάδες που πήραν μέρος στο Φεστιβάλ.
— Κρίνεται απαραίτητη η δημιουργία ενός σχήματος με εκπροσώπους απ’ όλες τις ομάδες (ο υπεύθυνος κάθε ομάδας + ένα μέλος της) που θα αναλάβει το συντονισμό των απαιτούμενων ενεργειών για την πραγματοποίηση του Φεστιβάλ.
— ΝΑΙ ΣΤΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΘΕΑΤΡΟΥ σε συγκεκριμένο χώρο, βέβαια, γιατί αυτό δεν μπορεί να πηγαίνει «βόλτα». Άλλος ένας τρόπος να μάθουμε πολλά και να επικοινωνήσουμε οι ομάδες μεταξύ μας!
— Θεωρούμε απαραίτητη την επιλογή έργου απ’ τις ομάδες με γνώμονα ένα κοινό θεματικό άξονα ή μια άλλη παράμετρο ή ένα αφιέρωμα σε είδος θεάτρου ή θεατρικό συγγραφέα ακόμα ή ότι άλλο μπορεί να προσδιορίσει συνολικά και ενιαία την καλλιτεχνική δημιουργία όλων των ομάδων σε κάθε χρονιά Διαδημοτικού. Σε αυτή την περίπτωση ίσως θα ήταν καλό να προσανατολίζεται ανάλογα και το σεμινάριο.
.
.
Να υπάρχει ένα συνολικό πνεύμα συνεργασίας και αλληλοϋποστήριξης από την κάθε ομάδα στην άλλη, που δε θα περιορίζεται σε μία τυπική έξοδο μετά από κάθε παράσταση.
Αυτό το οποίο έλειπε από το Φεστιβάλ ήταν η ομαδικότητα, η αγάπη και το ενδιαφέρον για αυτό που διοργανώνεται, από τους ανθρώπους που συμμετέχουν σε αυτό.
Σε γενικές γραμμές είναι αναγκαίο να βιώσουμε την όλη διαδικασία ως μία συνειδητή μας επιλογή, που θα προσφέρει στον καθένα μας πολλά και όχι σαν καταναγκαστικό έργο.
.
.
.
.
